Joanne Shawn Taylor...the telecaster goddess from the UK.

Joanne Shaw Taylor, deze Telecaster-woman staat momenteel in het middelpunt van de belangstelling. Na haar vorig debuutalbum ‘Sanctuary’ is het steeds voor de wind blijven gaan voor deze blonde deerne. Vorig jaar in Gouvy was het al vrijwel zeker dat ze mee zou op draven in de Bluescaravan editie 2009. Samen met haar landgenoot en opkomend talent Oli Brown (cd review) en die andere gitaargodin uit het hoge noorden Erja Lyytinen (cd review) is ze rond deze tijd op tour in Duitsland met de Bluescaravan. Op het moment is het nog bang afwachten of de Bluescaravan ons landje zal aandoen. Momenteel zijn er nog geen data gekend al zijn er altijd wel enkele organisatoren die de bluesliefhebber hier wat graag op hun honger laten zitten…Het zullen wel de vruchten zijn van toen zij als nobele onbekend als opkomend talent al haar eerste stapjes zette op ons continent en zelfs in The Bordeline te Diest in 2002 reeds haar opwachting maakte.

Geboren en getogen in Birmingham ‘British Black Country’ speelt deze Britse sinds haar tienerjeugd al gitaar alvorens ze ontdekt werd door Dave Stewart. Haar muziek brengt u een mix van soul en roots gekruid met een rocksausje. Jong, blond en gezegend met een sensuele stem zou ze voor velen al het einde betekenen. Voeg daarbij dat ze aardig overweg kan met een Telecaster en iedere bluesliefhebber gaat meteen door de knieën voor dit talent van het Britse koninkrijk.

Wie zeker niet gaat afwachten of de Bluescaravan dit jaar ons landje gaat aandoen is Johan van BIERBEEK BLUES ’d UP want ook hij werd vorig jaar bedwelmd door deze godin en boekte haar meteen voor de editie 2009 van zijn festival. Een steengoede reactie mede door het uitbrengen van haar nieuwe album in 2009 wat meteen goed zit voor de promotour er rond.

‘White Sugar’ is de naam van het nieuwe album dat meteen door Ruf Records wordt uitgebracht en Joanne hoogst waarschijnlijk de extra ruggensteun zal geven voor zover dit nog nodig blijkt te zijn. Op wat ‘White Sugar’ doelt weten we nog niet maar we zullen het maar houden bij Joanne’s zweemzoete stem en haar blonde lokken.
Opener van het 10-tracks tellende album is ‘Goin Home’ en al meteen zijn we weg van de combinatie van haar zoete en toch ook ruige stem. Sensueel brengt zij hier een rustig rocknummer dat een perfecte combinatie vormt met haar ‘performance’ en het stevige gitaarwerk wat we van haar kunnen verwachten. Bluesyer wordt het met het ‘Bones’ en we moeten haar bio onmiddellijk bijtreden wanneer er beweerd wordt dat zij het liefdesproduct zou kunnen zijn van Stevie Ray Vaughan en een Dusty Springfield. Wat het gitaarwerk kunnen we het meteen volgen moest er iets van SRV’s DNA in haar bevinden, luister maar naar het bluesnummer ‘Time has Come’ waar de Texas legende niet ver weg is.

‘White Sugar’…de titeltrack waarop we aan het wachten waren om iets uit de tekst op te maken was meteen vergeefs wachten. De titelsong van dit album is een stevig instrumentaaltje en haalt haar kunnen op de Telecaster helemaal naar boven. Dit is genieten voor de gitaarfreaks! Nog onder de tracks bevinden zich stevig rockende nummers als ‘Kiss The Ground Goodbye’ en ‘Watch ‘em Burn’.

Afsluiter is het mooie ‘Blackest Day’ wat meteen onze zinnen terug brengt naar ‘Tin Pan Alley’, een nummer dat door diverse films al vele levens gaan leiden is maar steevast door bluesfanaten wordt vereenzelvigd met SRV. ‘Blackest Day’ wordt hier met diezelfde intensiteit gebracht alsof SRV en Joanne Shaw Taylor één zijn geworden. Wie dit live wil beleven moet meteen in zijn agenda 04 april ’09 aanvinken want dit mag je zeker niet missen en zal zonder meer de CC de Borre in Bierbeek in vuur en vlam zetten.